تحولات لبنان و فلسطین

فرخ میرشاهزاده در گفت‌وگو با قدس آنلاین مطرح کرد: صرفا افزایش هزینه برق نمی‌تواند تیشه به ریشه صنعت گردشگری بزند، عواملی مثل مالیات، ارزش افزوده، هزینه آب، گاز و... دست و پای سرمایه‌گذار را می‌بندند و مانع‌های بزرگی هستند. این موانع به صنایع گردشگری نوپا مثل بوم‌گردی‌ها که با سرمایه‌اندکی شروع به کار می‌کنند مسلما مشکلات بیشتری را تحمیل خواهد کرد.

به وعده‌هایی که درحوزه گردشگری داده شده عمل نشد/ افزایش تعرفه‌های انرژی کمر بوم‌گردی را خم می‌کند

به گزارش قدس آنلاین، تصویب طرح مانع زدایی از توسعه صنعت برق در شورای نگهبان به گواه بسیاری از کارشناسان از حوزه می‌تواند تعرفه‌های برق اقامت‌های گردشگری و بومگردی را تا ۱۰ برابر افزایش بدهدو اتفاقی که می‌تواند کمر این صنعت نوپا را با وجود خساراتی که از بحران کرونا دیده، بیش از پیش خم کند. در این خصوص با فرخ میرشاهزاده کارشناس و فعال صنعت گردشگری گفت‌وگو کردیم.

میرشاهزاده درابتدا با گلایه از وضعیت نابسامان صنعت گردشگری گفت: شرایطی که درحال حاضر وجود دارد به خودی‌ خود پذیرایی از گردشگران را به شدت دشوار کرده و دولت هم وظیفه دارد در این زمینه به مانع‌زدایی بپردازد. اما متاسفانه همیشه شاهد هستیم که نوآوری‌ها و خلاقیت‌ها در جهت بهبود این صنعت به کار گرفته نمی‌شوند.

به وعده‌هایی که درحوزه گردشگری داده شده عمل نشد/ افزایش تعرفه‌های انرژی کمر بوم‌گردی را خم می‌کند

وی درخصوص افزایش تعرفه برق و سایر حامل‌های انرژی و تاثیر آن بر صنعت گردشگری،به خصوص مراکز بوم‌گردی گفت: سال‌های پیش به سرمایه‌گذاران بخش گردشگری قول دادند که درصورت فعالیت در این حوزه از حمایت‌های خاصی بهره‌مند خواهند شد؛ اتفاقا یکی از وعده‌هایی که داده شد معافیت‌های مالیاتی و یارانه‌های ویژه هزینه‌ حامل‌های انرژی بودکه هیچ‌گاه عملی نشد و صرفا درحاشیه به آن‌ اشاره‌هایی شده‌است. مسلما افزایش تعرفه‌های انرژی یکی از بحران‌هایی است که گریبان‌گیر گردشگری خواهد شد، کما اینکه امروز هم فعالان گردشگری از معافیت خاصی در این حوزه برخوردار نیستند؛ قبوضی که برای این افراد ارسال می‌شود بسیار سرسام‌آور است و حتی به همین دلیل دیده شده که بسیاری از افراد فعال در این حوزه از گردونه اقتصادی خارج شده و تغییر شغل می‌دهند. صرفا افزایش هزینه برق نمی‌تواند تیشه به ریشه صنعت گردشگری بزند، عواملی مثل مالیات، ارزش افزوده، هزینه آب، گاز و... دست و پای سرمایه‌گذار را می‌بندند و مانع‌های بزرگی هستند. این موانع به صنایع گردشگری نوپا مثل بوم‌گردی‌ها که با سرمایه‌اندکی شروع به کار می‌کنند مسلما مشکلات بیشتری را تحمیل خواهد کرد.

میرشاهزاده افزود: گردشگری مسلما نیازمند به زیرساخت‌هایی به خصوص و تخصیص یارانه‌های ویژه‌است؛ برای مثال در ترکیه به عنوان کشوری موفق در صنعت گردشگری می‌بینیم ارزش و بهایی که این کشور به زیرساخت‌های گردشگری می‌دهد همیشه زبانزد خاص و عام بوده و به این ترتیب توانسته موجب رونق اقتصادی در این زمینه هم بشود. اتفاقات این چنینی نشان دهنده این است که اساسا ما به صنعت گردشگری اعتقادی نداریم و تا زمانی که منابع نفتی وجود دارند، صنعت گردشگری هیچ جایگاهی ندارد؛ چراکه آن منابع سهل‌الوصول‌تر هستند، درحالیکه منابع گردشگری طبیعتا به سرمایه‌گذاری‌های وسیع فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نیاز دارند که عملا بازده زودهنگام هم ندارند. درواقع تلاش برای توسعه گردشگری همواره درحد یک شعار خوش‌رنگ و دلچسب باقی مانده‌است.

این کارشناس و فعال حوزه گردشگری درخصوص خسارت‌هایی که بر صنعت گردشگری در دوران کرونا وارد شده و اقدامات دولت درخصوص جبران این خسارت‌ها گفت: صنعت گردشگری نیاز به یک سری پایه‌های اولیه دارد؛ ما با مخاطبی مواجهیم که حساسیت‌های بالایی برای انتخاب مقصد گردشگری دارد. مهم‌ترین حساسیت، حساسیت امنیتی است که شامل امنیت مسیر و حتی امنیت غذایی هم می‌شود. ما متاسفانه نتوانستیم این ایمنی‌ را برای گردشگران تامین کنیم و همین مسئله بسیاری از مقاصد گردشگری ما را فلج کرده‌است. حالا با وجود این شرایط، بحرانی مثل اپیدمی کرونا، آنفولانزا یا بحران‌های اقتصادی می‌تواند خسارات بیشتری بر گردشگری اضافه کند. فراموش نکنید که گردشگری صنعت آسایش و رفاه است و به عنوان محصول مازاد در سبد مصرفی خانوار اضافه می‌شود، از طرفی هم متاسفانه دیدگاه ما به گردشگر، صرفا فردی است که از خارج کشور می‌آید و توجهی به ظرفیت‌های داخلی یا همسایه‌های دیوار به دیوارمان که می‌توانند سرمایه بزرگی باشند نداریم. به همین خاطر صنعت گردشگری هم از منظر گردشگران خارجی و هم داخلی متضرر شده و احیا و جبران خسارات هم باتوجه به رقبایی که در این صنعت داریم بسیار مشکل است.

وی درخصوص وظیفه دولت و وزارت گردشگری در توسعه و کمک به صنعت گردشگری گفت : وزارت گردشگری وزارتی جوان و نوپاست و هنوز جایگاه واقعی و تعملات خود را با دیگر ارکان دولت به درستی شکل نداده‌است. گردشگری صنعتی بین بخشی است که تمام عناصر جامعه در آن دخیل هستند، اگر ما وزارتی تحت عنوان وزارت میراث فرهنگی و گردشگری داریم، باید توانمندی ایجاد تعامل با ساسر اعضای دولت، مثل وزارت نیرو، وزارت کشاورزی و وزارت راه را داشته باشیم. این تعامل و انسجام هنوز شکل نگرفته و هنوز تمام اجزای دولت اولویتی برای توسعه گردشگری ندارند. ازطرفی اغلب اجزای دولت به دنبال منافع خودشان هستند و نمی‌توان انتظار داشت که مثلا وزارت نیرو از منافع خودش بگذرد یا اداره مالیات از برخی مسائل چشم‌پوشی کند، چراکه درحال حاضر اساسا گردشگری منفعتی برای آن‌ها به دنبال نداشته‌است. بنابراین زمان‌ می‌برد تا به گردشگری به عنوان یک صنعت ارزشمند نگاه کنیم و برخی امکانات خاص را در اختیار آن بگذاریم.

خبرنگار: محدثه مودی

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.